مهار گونه های مقاوم هلیکوباکتر پیلوری جدا شده از بیماران مبتلا به ورم معده با لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس

هدف: ظهور گونه های هلیکوباکتر پیلوری مقاوم به آنتی بیوتیک یکی از عوامل مهم در کاهش موفقیت رژیم های درمانی می باشد. لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس از باکتری های فلور بی ضرر و مقاوم به اسید معده می باشد که می تواند در مهار گونه های هلیکوباکتر پیلوری در معده نقش مؤثری داشته باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه 40 گونه هلیکوباکتر پیلوری از 145 نمونه بیوپسی معده بیماران مبتلا به ورم معده، مراجعه کننده به بخش گوارش بیمارستان بقیه ا... در سال 1385 جداسازی شد. پس از کشت نمونه های بیوپسی شده در محیط اختصاصی بروسلا بلاد آگار و شناسایی باکتری با آزمایش های تکمیلی (رنگ آمیزی گرم، ریخت شناسی کلونی و بیوشیمیایی) و حساسیت سنجی به دو روش دیسک دیفیوژن اصلاح شده و آزمون e (e.test) انجام شد. سپس مقاومت گونه های هلیکوباکتر پیلوری به مترونیدازول، کلاریترومایسین، آموکسی سیلین و تتراسیکلین تعیین شد. همچنین اثر مهارکنندگی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس جدا شده از ماست بر رشد هلیکوباکتر پیلوری با روش کشت هم زمان مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: 5/62% از گونه های هلیکوباکتر جدا شده از بیماران به مترونیدازول، 5/22% به کلاریترومایسین، 5/7% به آموکسی سیلین و 5/2% به تتراسیکلین مقاوم بودند. در بررسی اثر مهاری لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بر رشد گونه های هلیکوباکتر پیلوری با روش کشت هم زمان، از رشد 22 (56%) ایزوله هلیکوباکتر پیلوری، به وسیله لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ممانعت به عمل آمد. 2/68% موارد مربوط به گونه های حساس به آنتی بیوتیک و 8/31% مربوط به گونه های مقاوم به آنتی بیوتیک بودند. نتیجه گیری: با توجه به شیوع گونه های هلیکوباکتر پیلوری مقاوم به آنتی بیوتیک های رایج به خصوص مترونیدازول و کلاریترومایسین، استفاده از درمان های جایگزین مانند استفاده از پروبیوتیک ها ضروری می باشد.